aptal mıyım ben?
belki bazen öyle sanmanızı kolaylaştırıyor olabilirim.
sizi daha yakın mesafeden izleyebilmek,dikkat çekmemek, tüm o karanlık dehlizlerinize girip her bir sokağınızı 1000 watt elektrikle aydınlatmak için.
ama yo...
aptal olduğumu düşünüyor olmanız, sizi en az düştüğünüz yanılgı ve arkadasından yaptığınız korkunç hatalar zincirlemesinden ve sonuçlarından kurtaramayacaksa, yeterince zeki olmayan sizsiniz demek ki...
bütün gece uyumadım yine.
koca bir gece.
aptalı oynayan zekinin gerçekten korkunç planlar ve komplo teorileri kurmasıyla gecen dev bir gece. uzadıkça sakız gibi duvarlara yapışan saatlerin eşliğinde, hayatımı belkide birilerinin varlığına güvenerek yaşayabileceğimi düşünmenin, buna bir an olsun inanmanın ne kadar korkunç ve gereksiz olduğunu anladığım bir gece.

yanımdan sağlı sollu geçiyor savaş kruvazörlerim.
en az 15 uçak sahibiyim.
hepsini bir çırpıda tepenize indirmek değil niyetim.
yavaş ve tadını çıkararak yapmalıyım bunu.

kendi kendine yetiyor olmak,artık canımı yakmıyor.
kendimi kendimden başka düşünecek kimsenin olmaması da öyle...

kendimizi kandırmayalım.
bugün sakinleşmeyeceğim.
sakinleşmek istemiyorum.
açıklama istemiyorum.
kafamın içinde sabaha kadar dürüstlüğümün ırzına geçen o kuşkuları def etmek istemiyorum.
artık çok geç.
çok geç.


en sevdiğim repliklerden biri hayat mottom oluverdi yine:

-daha önceleri nerelerdeydiniz?