yazmak istediğim onca cümleyi tam 1 saattir yazıyorum...
ve tekrar, gerisingeri siliyorum.
bunu yapmaktan nefret ediyorum biliyor musun kendim?
kimden ne saklıyorum oysa?
hiç bir şey.
sadece izleniyorum biliyorum.
birileri bi şekilde ( bu hiç tanımaıdğım kişiler de olsa) yazdıklarımı okuyor ve tüm çıplaklığıyla hislerimi biliyor okuduğu andan itibaren.
gizli kalmalı içimdekiler.
hep öyle olmalıydı.
pandora'nın kutusu,
asla açılmamalıydı.
üzerimdeki sis perdesi, tüm yaralarımı saklıyor çünkü.
dışarıdan içeriye tehlike sızmıyor.
kanım dışarıya akmıyor çünkü