kusursuz bir filmin başlangıcı gibiydi herşey...
öyle duru ve güzel.beklenmedik...
daha önce hiç olmamış şekilde... hiç görülmemiş karelerde hiç görülmemiş eşsiz bir oyuncunun ,
tarih(i)me yer eden cümleleriyle başlamış, konuşmadan söylenmiş milyonlarca sözcüğün onca insan ve ses arasında, çok yüksek bir frekanstan sadece iki kişi tarafından duyulması...söylenmesi...
kusursuz bir başlangıca ait o ince nezaketle...
yıllardır,zihnimde bir buzlu camın ardından gördüğüm, ama netleştiremediğim o silüetin, dile gelmiş haliydin sen. ve o an, o kalın buzlu camın, sonsuza dek kalktığı, herşeyi olanca rengi, güzelliği ve netliğiyle seçebildiğim, heyecandan midemde demir kelebeklerin kozalarından çıkıp, o kudretli kanatlarını çırpmaya başladığı an...
hiç bitmesini istemediğim, yaşamaktan gurur duyduğum, daima "tam" olmanın hayalini kurup sonunda o yarıya ulaştığını hissetmenin bana yaşattığı o tasvir edilemez duygularla...
şimdi, ait olabilmenin ve özlemin ne kadar güzel olduğunu tadan kendime diyorum ki:
tüm hayallerini kaplayan o can yakan güzel "mavi" sonunda içinde...
mühürle kalbini.
ve öylece kal.
sıcak bir gülümsemeyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder