kapkaranlık gösünde gecenin,
göz kamaştıran bir mücevher gibiydi ışıkları bu şehrin.
bakakaldım... ne çok özlem ne iltihaplı terkler barındırıyordun sen.
ilerliyorken ahmak ıslatan yağmurun altında kuzgun gibi...
sırılsıklam olmuş tüylerimizi kurulayacak bir dost bulmak
hep hayalini kurduğumuz o 8. kıtayı görüp kara göründü diye bağırmak kadar imkansızdı.
yılmadım ama.
yıllandım ama yılmadım ulan!
bu şehrin ışıktan gerdanlığını boynuma takmayı and içtim ben çünkü!
sizin kör gözlerinizin görmeyeceğini bile bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder