oyle bir yumruk attimki tam girtlagima;
saplanmis bir mizrakla nasil yasanir,
nasil alisir insan nefes almaya? dusunecegim, dusunecegim ama mecalim yok.
toparlan diyorum kendime toparlan!
ah! hal bu ya; dagilmisim dunyanin bin bir yanina
mikro toz zerreleri gibi, toplarlan toparlanabilirsen.
bir bilsen... agirlasmis kalbin ettigi agir kelimeler
degil beni ezip gecen!
gecer...gecer elbet.
geliriz kendimize, misafirlige gelmis tanri misafiri gibi gunu birlik olsun yine de geliriz...
allah ne verdiyse birlikte sarfederiz dilimizin kemiksiz yanindan kelimeleri.
birbirimizin actigi yaralari ancak birbirimiz yalayarak iyilestiririz.
1 yorum:
eski bir yazıdır.
günümüz olayları, kişi ve kuruluşlarıyla ilgisi yoktur. hikayede geçenlerin hepsi hayal ürünüdür.
Yorum Gönder