moralim yüksek. Bir anlığına bile, bunun beni ve gerçekleşmesi için delice çabaladığım herşeyi erteleyeceği korkusuna kapılsam da; çok çabuk silkelenip kendime bir o kadar hızla geri döndüm.
Oldukça Seviyesizleşmiş bir dünya düzeninin, pek de şans eseri olmadan başımıza musallat ettiği,
her nasılsa her daim ay ğı kaymayan cinsten ucube canlılar onlar.
üzülsem bile bu durumla ilgili hiç bir değişiklik yapamam. bu gerçekle yüzleşeli çok oldu.
artık bende her aklı başında insanın ( ki şurda kaç kişi kaldık) yapması gereken şeyi yapıp, olay yerinden uzuyorum. Sakil buluyorum tüm bu gelişemeyesice olayları. ve bir o kadar da seviyesizce.
kapanan her bir kapının bir sonrakini bana açtıracak olması ve elimde milyon adet anahtarla hayat boyu o kapıları zorlayacağım gerçeği ise mutlaka birinin doğru kapı olacağını anlattı bana şu yaşıma kadar. kendime güvenim hakkında konuşmaya bile gerek yok. egom üstlerde seyrediyor. her saniyemde, benliğim ne kadar da egemen kendime tanrım diyerek geziniyorsam ortalıkta, bununla ilgili en ufak bir sorun yok demektir.
şu an gitmem gerek.
ama bu, daha sonra gelmeyeceğim anlamına gelmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder