uykuya dalmis gibi sanki sozlerimiz.
gozlerimiz, zaten birbirinden hayli uzak kor noktalara bakmakta.
ellerimiz kimbilir nelerle mesgul, ozledigi seye dokunamamanin acisini unutmak icin.
yitip gitmis gibi sanki hersey.
uzuluyorum.
kendimle karsilasmamak icin, nerde bir karanlik gorsem oraya pusuyorum.
ben tesekkuru haketmiyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder