bazen cok sessizsin.
bazen tum yollarin sonu tikali ve hic bir yere gidemiyor gibisin.
sessizligin ve kimsesizligin seni usutuyor biliyorum.
soguk. izler var yuzunde hala.
derin ve kapanmamaya and icmis izler...her soluk alip verisinde,
cigerine pasli bir mizrak gibi batan sozler var.
beni terk etme sakin!
unutma, bir gun bir yere yazdigin her kelime,
gunu gelince o yaralarin tek merhemi olabilir.
bahari bekliyorsun.
gunesin hic batmayacakmis gibi ,yuzune o sicak sari
isiklarini yaymasini istiyorsun biliyorum.
agaclarin yeniden yasam bulan dallari gibi,
icinde yeni kipirtilar duymak istiyorsun.
her gecen gun, onlarla birlikte buyumek...
bazen, cok guzelsin.
o kadar guzelsin ki, seni dusunurken kiriliveriyor
bin parcaya zihnideki ayna...
ve huzun, daim bir anlasilmazlik icinde
isliyor gulumseyisine.
ben senin beni buldugun yerde
kendi sulfur kokan cehennemimdeyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder