sonsuza kadar tutamazsın içinde.
o küçük ve serin huzuru, kayıp ölü yorgunluğu...
içine çek ciğerlerin patlayana kadar.
dışarı bırak son nefesini verir gibi.
tükür aynadaki aksine, sana rahat vermeyen ebedi nefretini.
göm kendini ayın altında taştan
bir lahite ve karanlık lanetini anlat çivi yazısıyla,
senden bahsedecek kolpa dostlarına.
kendi yarattığın cehennemin varisi olmaya,
ve sonsuza kadar çekeceğin
o kutsal acılara geri dön.
ardında kırılmış kalpleri bırak, sihirli süpürgeleriyle
danseden şehir cinleri temizlesin.
sen sadece kendine hayran olan
eski bir masal kahramanısın nasılsa...
nasılsa birbirinin yaralarını yalayarak
iyileşecek onlar.
kumar!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder