30 Aralık 2007 Pazar

Ah Kucuk Prens...Oyle Guzelsin ki!

bir ileri bir geri gidip gelen dusuncelerin arasinda kaldim.
sikismis bir uzuv gibi sisiyor beynim gitgide buyuyen, ve buyudukce
patlamasi muhtemel bir balon gibi. kendimle ilgili buyuk bir balans sorunum var.
ne yone gitsem tam tersini dusunuyorum. kendimi basilmaz yazan kirmizi dugmenin uzerinde buluyorum. boyle zamanlarda seni dusunuyorum kucuk prens. agrilarim azaliyor.
surekli bir seyleri ozluyorum. daha cok hareket ediyorum. daha fazla sivi tuketiyorum. kahveyi bile mucize sekilde azalttim. sigara ile hala sikifikiyiz. alkol...sanirim bu konuda soz vermistim.
ne de olsa alkol ve yan urunleri benim icin bir kacis degil.
Dorothy`i ozledim. onunla evin icinde 2 kisilik partiler vermeyi. icip gulup, dusunup yazmayi da..
ozledigim daha o kadar cok sey var ki...
ama en cok,ozgurlumu ozledim. bulutlara bakip meladromin icinde kaybolmayi.
denizin suskunlugunu...
tuhaf bi yabanci gibiyim.
sabahlari uyaninca once aynada gordugum aksime sasiriyorum.
sonra gokyuzunun baska renk olmasina.uyurken, ruhumu icime nasil da kilitledigime...
yemyesil hayaller kuruyorum.
parcalarimi topluyorum. hepsini kirmizi bir keseye dolduruyorum sonra.
yurudukce aklima beynimin ayaklarimdan akip gitmesi geliyor.
beni bul diye sana o kirmizi kesenin icinden bir parcami birakiyorum.
sonra birden,butun bunlari su an yazdigima inanamiyorum .
sanki ilk kez yazi yazmis bir insan gibi...
yolda karsima joker cikiyor. defterimi acip dikili oldugu yere bakiyorum carcabuk. patlamis dikisler buluyorum ve gozlerim yerinden firliyor:
-pp-pekki a ama nasil? diyorum ona.
-karanliga attigin her adimda... yaninda daha guclu bir isik bulmalisin diyor.
gosterdigi yone dogru omuzlarimda aniden beliren, kirli sari burusuk kanatlari duzeltip
ucuyorum.
elimde simli kalintilar var.
elimde simli kan.

Hiç yorum yok: