Lifeproof Pactin

aniden cikmayi dusunurken aniden cikti gitti.
kendi icinde gizli sakli birisiydi.
oldum olasi yanlis anladik zaten birbirimizi, bir koprude karsilasan iki inatci boga gibi.
derken onu kastetmedigini farketti aniden cikmakla, gittigi kisa adimlarla aynen geri geldi.
yine yanlis anlatti, yine yanlis anladim. yere yattim, olanca gucumle bagirdim.
-NY manzarali bir pencereden gorduklerini anlat bana! asma katli odandan ve unutmak uzerine tiradlardan bahset!
en cok hangi sarkida hafizan hirpalaniyor ve eskiyorsun? soyle!
tum kalinligiyla simsiyah cerceveli gozluklerinin ardindan acarak imali gozlerini, sakince bitirdi sozlerini:
-senin icindeki kasvet senin icinde, disaridan iceri sizan bir sey degil...kalk ve alis, insanlarin arasina karis! sonra ruhlarina batirdigin gozlerinden akan goruntulerle, kisa hikayeler yaz, kisa dedigim yuzlerce sayfalik.
saskinligim tum gri hucrelerimin uzerinde ziplarken, aklima gelen ilk cevabi tutusturdum ellerine " iyi ama ben hic paragraflarin disina tasmadim!"
unutmak demisti ve hafiza! eskaza kendini de silebilir mi insan dedim. mac ustasi aramiza offline gerilim hatti cekiyordu.
uzun bir sessizlikten sonra, zihnimdeki koridordan ucaga dogru yurudum. "welcome a board" yaziyordu hostesin sarkastik gulusunde gozlerimi alan on dislerinden birinde.
hakedilmis konforuna misafir alan yazar, yuzundeki mimiksizlikle bir damla kristal dusurdu yere, icinde misafirin hafizasindan kareler barindiran. kolundaki yusufcuga bir not ilistirdi ve ucurdu pasifik kiyisindan.