22 Ekim 2007 Pazartesi

ruhum ağrıyor dostum1

büyük bir yüreğe sahip olmak pabuç kadar ele sahip olmak değildir! büyük bir yürek kendi gibi büyük bir aklı barındırır. haa sende bunlardan sadece biri varsa o halde git ağla haline! ardında ayna!midem ağrıyor yine... hiç bir şey umud etmiyorum artık kimseden hiç bir şeyden medet ummadım umud etmiştim artık onuda yapmıyorum yazık... ne güzel olacaktı herşey insan insan kalabilse... bu kadar zorsa bu iş... ben nasıl kaldım anne?çok acı veriyor inan! bu acıyı bir yaşalar hangisi yaşayacak sağ kalacak acısından merak ederim.dayanıyorum ama. başıma ağrılar gire gire gözlerimi uyku terk ede ede boğazımdan lokmalar geçmeye geçmeye dayanıyorum kendi gözyaşım ayakta tutuyor beni su ve tuz yegane gıdam oldu artık.umutsuzluk insanın çocuklarını doğmadan öldürür öyle sinsi öyle korkunç bir düşman o düşmanı içime sokan allahından bulsun!
yaptığım herşey boşunaydı biliyordum en başından en başından ama... yine de yaptım yapacağım da.. düşünmeyi bırakırsam yuh olsun bana!insan... sen ne kadar güzel ve kadar benzersiz olduğunu anlasaydın satmazdın kendini haraç mezat biçemezdin paha zaten varolduğumuz güne lanet!taş olamam sizin gibi.. çünkü ben o taşların içinde varolamayacak kadar ipek bir ruh taşıyorum. örseleniyorum adınız geçtiğinde bile değil içinizde yaşamak. vicdanen bu dünyayı reddediyorum! duyun! herkes duysun! tarihinizden bir insan daha yitip gidiyor şuan!bu canım dünya içinde siz orklarla kapkaranlık bir çağa yola çıktı yoldan çıktı ben de diğerleri gibi savaşarak öldüm.dünyada yaşadığım sefalet sizin gibi ruhsal değildi! iyi ki iyi ki... bedenimin sefaleti asaletle taçlandı.yazık!

Hiç yorum yok: