Konuşabilmek mi çözecek tüm sorunu? Ya da bu bir sorun mu?
Belkide böyle olması gerek. Ne anlatıyorsun? Ne yaptığının farkında mısın? Üzgünlüğün kendine mi özgü? Boşversen ya herşeyi... içsek, sarhoş olup misk kokulu rüyalar mı görsek yoksa?
Kafa karışıklığı ve baş ağrısı. Sen başka, ben başka yollara mı bakmaktayız aynı harita da?
Sokaktan geçen kendini bilemez serseriler de hatırlamaz muhtemelen sabah kimi öldürdüğünü,bizim gibi.
Ve evet, hiç bir ilaç huzur getirmez bunu anla. Ettik bulduk, sakin olmalı. Sakince yaşamalıyız ürpertici karanlık çağımızı. İçimizde ki cadıları korumalıyız. Ateşin içinde ölürsek pişman olabiliriz. Amansız cadı avları yapanları avlama klübü kurmalıyız belki de.
12 maymun gibi 12 siyah bileziğim. Mutluyum, hiç olmaz sa kendime yaptığım şakalara gülüyor yüzüm. Gidiyorlar bir bir... Her sabah yeni bir yıldız kayıyor gökyüzümden.Yitiyorum.
Ve inan kendim inan buna!
-Hiç bir şey gelmiyor elimden-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder